เมื่อความเก่งตกอยู่ในรติ สมาชิกโดยมากตั้งใจ ตักเตือน
รักใคร่ชอบพอนั้นนิรันดร เหรอจะชอบพอกันจวบจวนเวหาจุมพิตลาก่อนพื้นดิน หรือฤๅกล้วยๆๆ อย่างนี้ พร้อมด้วย คำกล่าวที่ค้นเจอประจำ ข้าวของมนุษย์แห่งหนเชื่อคติความรักยังงี้ถือเอาว่า สิ่งที่ยอดดีเหตุด้วยความเกี่ยวพันระหว่างอิฉัน
คือว่า ฉันรักใคร่ชอบพอกัน ไม่ก็ ความชอบพอของเราจะไม่มีทางยักกระสาย กลับในภพข้อพิสูจน์ ความรักหมายความว่ามุติที่บอบบางและเปลี่ยนจัดหามา เนื่องจากมโนชสด เนื้อความของ
จิตใจเพทนา ลางทีมักถูกแทนด้วยจิตใจอื่นๆ ข้างใน เฉก ความฉุนเฉียว ความพรั่นกลัว ความวิตก เคลือบแคลง ความเคร่งเครียด ซึ่งมาปกปิดเป็นเหตุให้ความเสน่หาลับสักครู่ หรืออาจปราบปรามความชอบพอให้หมดไปไปได้ แต่ถ้ามีการรวมเข้าด้วยกันประจันหน้ากับ
อุปสรรคและพร้อมใจกันฟื้นฟู ก็จะทำเอารตินั้นพอกพูน และถึงกึ๋นเพิ่มขึ้น เสน่หาจะแปรปรวนไปตามระยะเวลา
ยิ่งนานวันความตื่นเต้นหรือความหวามไหวในจิตใจจะค่อยๆ จางลง เพราะความชอบพอเจือปนด้วยจิตใจหลายครรลอง บาทีก็ผสมเวทนาน่าฟังนุ่นนวล ลางทียิ่งอยู่นาน ก็จะยิ่งรักกันลึกพอกพูน แต่บางคราวก็อาจจะเหินห่างไม่แยแส ดังนี้เรื่องจริงของเสน่หา ข้อหนึ่งก็คือ
ความชอบพอไม่เคยอย่างเดิม ถึงกระนั้นจะมีการเปลี่ยนอยู่เป็นนิจ